เปิดสมุดบันทึก

เกิดมาก็นาน ผ่านอะไรมาก็เยอะ เพิ่งจะมีความคิดที่ว่าจะเก็บเหตุการณ์หรือความทรงจำไว้ วันนี้เลยได้โอกาสเหมาะที่จะมาบันทึกความทรงจำไว้ จริงๆแล้วตัวผมก็ไม่เก่ง รวย เท่ หรือมีอะไรที่พิเศษไปกว่าคนอื่น เป็นแค่มนุษย์เงินเดือนคนหนึ่งที่เดินทางเข้าสู่วงจรทำงานหาเงินมาเพิ่มหนี้สิน (ฮา). วันนี้มีความรู้สึกว่าจะเจออะไรหลายๆอย่างที่ทำให้ฉุดคิดขึ้นมา อย่างตอนเช้าเจอรุ่นน้องที่พักนี้ต้องทำOTบ่อยแทบจะทุกวัน ถึงกับต้องคิดในใจเลยว่า "ขนาดดูมันไม่ค่อยใส่ใจกับงานมากเท่าไหร่มันยังบอกว่า 'เมื่อวานฝ่ายผมพ่ายแพ้ย่อยยับเลยจากการออดิด' ". แต่เจ้าตัวเองก็ยอมรับในความผิดพลาดด้วย ต้องนับถือรุ่นน้องคนนี้จริงๆทั้งๆที่เหตุการณ์นี้มันน่าจะมีมานานแล้วแต่ก็ยังยอมรับผิด จากนั้นตอนเที่ยงก็ได้ยินข่าวที่น่าตกใจเนื่องจากรุ่นน้องอีกคนในแผนกที่ลาป่วยกลับอาการหนักขึ้นไส้ติ่งแตกจนต้องเข้าโรงพยาบาล แต่ด้วยความโชคดีในคราวเคราะห์ที่น้องเค้าไม่เป็นอะไรมากเพราะว่ามีเนื้อเยื่อมาหุ้มของเสียจากไส้ติ่งเอาไว้เลยไม่เป็นอะไรมากแค่มีไข้ต้องนอนรอดูอาการซักพัก ทั้งหัวหน้า(ดูแลเรื่องการย้ายโรงพยาบาลให้เนื่องจากโรงพยาบาลแรกไม่ตรงกับใบประกันสังคม)พี่ๆเพื่อนๆร่วมงานต่างเป็นห่วงเข้าไปเยี่ยมหลังเลิกงาน สังคมแห่งนี้ยังคงมีคนที่แบ่งปันน้ำใจกันให้อยู่นึกว่าจะหาไม่เจอแล้วในปัจจุบัน แต่ก็ทำให้คิดได้อีกอย่างว่าดีนะที่น้องเค้าลามาหาหมอก่อนเนื่องจากมีอาการปวดท้องมานานแล้วไม่งั้นเกิดเป็นอะไรไปจะได้ไม่คุ้มเสีย จากเหตุการณ์นี้ทำให้ผมได้ข้อคิดว่าหากรู็ตัวว่าป่วยจะรีบหาหมอทันที จะไม่คิดว่าเดี๋ยวก็หายเอง(ตัวอย่างก็จากน้องเค้านี่แหล่ะ)เพื่อหวังค่าแรงไม่ยอมเสียค่าหมอ รู้สึกว่าจะเริ่มเยอะเกินและ
เอาไว้ต่อวันอื่นดีกว่านะ